چینی نازک تنهایی بود!

احتمالاً سهراب

روزگارش خوش بود!

یاکه شاید هم او

خیالش خوش بود!

کو کجایی سهراب!؟

تو که می پرسیدی

دل خوش سیری جند

کاش می دانستی اینجا

نفروشند جز غم!

راستی تو! سهراب

عاقبت فهمیدی خانه ی دوست کجاست؟

ما که هر در که زدیم

خانه ی دشمن ماست!

کاش قبل از رفتن

پیش از آنکه بیندازی

قایقت را در آب

تو به ما می گفتی

همه ی این اشعار

می شود اما